برنامه‌ریزی راهبردی پارک‌بازارها با استفاده از مدل SWOT (مطالعه موردی: شهر لنگرود)

برنامه‌ریزی راهبردی، شیوه‌ای است منظم و سیستماتیک جهت اجرای برنامه‌ها و فعالیت‌ها، با خصوصیات ویژه خود که آن را از سایر برنامه‌ریزی‌ها از جمله برنامه‌ریزی سنتی متمایز می‌کند. متمرکز بودن، کمی و کیفی بودن، مشارکتی بودن، توجه به تحلیل‌های داخلی (نقاط قوت و ضعف) و همراه آن تحلیل‌های خارجی (فرصت‌ها و تهدیدها)، توجه کامل به امکانات و توانایی‌های موجود و قابل دسترس از جمله‌ی این ویژگی‌های متمایز کننده محسوب می‌شوند. پارک‌بازار شهر لنگرود که در نوع خود از اولین نمونه‌ها در ایران محسوب می‌شود، در حاشیه این شهر شمالی قرار گرفته است. روش تحقیق از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی است و در مجموع با 550 نفر از کسبه و نیز با 400 نفر از مراجعه‌کنندگان از طریق پرسش­نامه، مصاحبه صورت گرفته است. برای پاسخ به سؤال تحقیق نیز از آزمون‌های ضرایب همبستگی تاو- بی­کندال، تاو- سی­کندال و گاما استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که بین متغیرهای میزان رضایت‌مندی مراجعه‌کنندگان به پارک‌بازار و تعداد دفعات مراجعه آن‌ها به این مجموعه رابطه همبستگی مستقیم وجود دارد و در مجموع باید گفت هرچند پارک‌بازار شهر لنگرود مبرا از عیوب و نقاط ضعف نمی‌باشد، اما با تلفیق کارکردهای تفریحی و تجاری در یک مجموعه واحد علاوه بر حل مشکلات موجود و دست‌یابی به اهداف معین، فرصت‌های طلایی و ارزشمند متعددی را در پیش روی شهر و شهروندان قرار داده است.